İslamda Evlilik ve Aile Eğitimi, Şamua Ali Eren

Sağlam Yayınevi tarafından hazırlanan İslamda Evlilik ve Aile Eğitimi kitabını incelemektesiniz.
Ali Eren İslamda Evlilik ve Aile Eğitimi kitabı hakkında yorumları oku yup kitabın konusu, özeti, fiyatı, satış şartları hakkında bilgiyi geniş bir şekilde edinebilirsiniz.
  
Yaratan Rabbinin adıyla oku . O, insanı " alak " dan yarattı. Oku, Senin Rabbin en cömert olandır. Alak 1-2
  
 
   Değerli okuyucu!
 
 
İnsanlığın temel taşı ailedir. Ailede huzur olursa, bütün insanlık huzurlu olur. Diğer bir izahla, insanlığın huzuru ancak İslamdadır. Öyleyse, insanlığın huzur ve mutululuğu islamî aile hayatına bağlıdır. Hiçbir şey bilinmeden yaşanmayacağına göre, bu mutlu hayatı yaşayabilmek için islamî aile hayatının nasıl olması gerektiğini öğrenmek icap eder. İşte, elinizdeki bu eser her yönüyle İslamî aile hayatını yani mutluluk yollarını anlatmaktadır.
 
Bu kitapta, eş seçerken nelere dikkat edilmesi gerektiği, nişanlılık, İslama uygun düğün, evlilik hayatının mutluluğu, çocuk yetiştirmek, karı-koca arısındaki meydana gelebilecek sıkıntılar ve bu sıkıntıların nasıl aşılacağı ve benzeri bir çok konular yer almaktadır.
 
Bundan başka, aile hayatını bir tarafa itip fuhşa yönelenlerin feci halleri ve girdikleri çıkmaz karanlıkları da ele alınmış, ibretlik halleri okuyucunun önüne konmuştur.

Beğeneceğinizi ümit ederek takdim ediyoruz...
 
  
      İslamda Evlilik ve Aile Eğitimi
  
 
KADININ YARATILIŞI
 
 
Allah önce Hazreti Âdem'i cennette yarattı. Hz. Âdem, ken­disiyle oturup konuşacak bir kimse ve kendisiyle sükûnet bulacağı bir eşi olmadan tek başına cennette gezip dolaşıyordu Hazreti Allah ona bir uyku verdi ve Adem (a.s.) uyudu.
 
Allah (c.c.) ona bir acı vermeksizin sol eğe kemiklerinden bi­rini alıp yerine et doldurdu. Bu eğe kemiğinden de Hazret Havva'yı yarattı.
 
Kadın cinsinin ilki ve insanlığın ilk anası olan Havva Validemiz'in yaratılışını Allahü Teâlâ Kur'ân-ı Kerim'de şöyle beyan buyuruyor:
  
Ey insanlar! O Rabbiniz (e karşı gelmek) den sakınınız ki sizi bir tek nefisten (ilk babanız Âdem'den) yarattı, ondan (da yine onun) eşini (ilk ananız Havva'yı) yarattı. Ve (bu) ikisinden de birçok erkekler ve kadınlar türetti. Ve korunun o Allah'a (karşı gelmekden) ki, kendisi (nin adını öne sürmek sureti)yle
birbirinizden dilekleşirsiniz. Akrabalığa da (saygı gösterin,
hısımlık bağlarını kırmaktan çekinin). Çünkü Allah sizin
üzerinizde (bütün amellerinizi, hareketlerinizi gören) tam bir
gözeticidir. (Nisa sûresi, ayet/l.)
 
Hazreti Havva'nın, Adem (a.s.)'ın eğe kemiğinden yaratıldığı şu hadis-i şerifte de beyan buyurulmaktadır:
   
"Her kimin Allah'a âhiret gününe îmanı varsa o mü'min komşusuna ezâ ve cefâ etmesin. Bir de ey mü'minler! Size kadınlar hakkında hayırlı olmanızı tavsiye ederim. Kadınlar eğe kemiğinden yaratılmışlardır. Bu kemiğin en eğri kısmı üst tarafıdır. Eğer en eğri kemiği doğrultmaya çalışırsan onu kırarsın. Kendi haline bırakırsan dâima eğri kalır, (ve öyle kullanırsın), bu cihetle size kadınlar hakkında hayırlı olmanızı vasiyyet ederim." (Tecrid-i Sarih c. 11, s. 305)
 
Yukarıda da beyan edildiği gibi, Adem (a.s.) uyurken, onun eğe kemiğinden Hz. Havva yaratıldı. Hz. Adem uyanınca baktı, başucunda bir kadının oturduğunu gördü ve "Bir kadın ha" dedi ve ona "Sen nesin, kimsin?" diye sordu. Hz. Havva da “Ben bir kadınım" dedi.
 
- Sen ne için yaratıldın? diye sordu.
 
 Hz. Havva:
 
-Sen benimle sükûnet bulasın diye yaratıldım diye cevap verdi.
 
Melekler Hz. Adem'in ilminin derecesini anlamak için Hz. Havva'yı sordular ve
 
-Bu nedir? dediler. Adem Aleyhisselam:
 
-Bu bir kadındır, dedi.
 
-İsmi nedir? dediler.
 
-Havva'dır, diye cevap verdi.
 
-O ne için yaratıldı? sualine de:
 
-O benimle sükûnet bulsun, ben de onunla sükûnet bulayım diye, cevaplandırdı.
 
Hz. Allah böylece Hz. Havva'yı, Hz. Adem'e eş yaptı. Adem (a.s.) ile Havva Validemiz'in nikahlarını Cebrail Aleyhisselam kıymış, bu nikahda Mîkâil Aleyhisselam ile İsrafil Aleyhis­selam da şahitlik yapmışlardır.
 
Hz. Adem ile Hz. Havva cennette yerleştiler. Allah ikisine de, "Cennette yiyin-için fakat şu ağaca yaklaşmayın" buyurdu.
 
Şeytan onlara yaklaşıp "Allah sizin cennette ebedî kal­manızı istemiyor. Bu yüzden o ağacın meyvesini size yasakladı. Eğer yerseniz cennette ebedî kalırsınız" diye önce Hz. Havva'yı, onun vasıtasıyla da Hz. Âdem'i kandırdı. Yasaklanan meyveyi yedirdi. Bunun üzerine her ikisi de cennetten dünyaya indirildiler. Hz. Âdem Hindistan'da Serendip (Seylan) adasına, Hz. Havva ise Cidde'ye indirildi.
 
Hz. Âdem yaptığı bu işten dolayı çok ağladı ve affedilmesi için Allah'a yalvardı. Allah (c.c.) tarafından tevbesi kabul edildi.
 
Allah'ın bildirmesiyle Mekke istikametine doğru yola çıktı. Hz. Havva ile orada buluştular.
 
Bütün insanlar işte bu iki insandan çoğaldı.
 
  
İSLAMDAN ÖNCE KADININ DURUMU
 
 
Eski Hind hukukunda hiçbir muamelede kadına hak tanınmazdı. Bu hukuk karşısında kadın, evlenme ve vâris olma hakkından mahrum idi. Hattâ Budizmin kurucusu olan Buda, ilk zamanlarda kadının dinine girmesini bile kabul etmiyordu. Kendisi uydurup kurmuş olduğu dine ancak erkekleri kabul ediyordu. Kadın kötü ahlâka, zayıf karaktere ve çirkin temayül­lere sahip olduğu için "Manu" kanunu kadını; çocukluğunda babasına, evliliğinde kocasına, kocasının ölümünden sonra da oğluna veya kocasının akrabalarından birine bağlanmaya mecbur bırakıyordu.
 
Bâbil Kralı Hamurabi'nin koyduğu ve “Hamurabi Kanunları" diye bilinen kanunda ise, erkeğin bir kadından fazla kadınla evlenemeyeceği esas tutulduğu halde, metres hayatının yaşanması ve bazı hallerde de birden fazla kadınla evlenme kabul edilmişti.
 
İsrail oğullarının kanunlarında, aile reisi ve aileye mutlak hâkim olan erkek idi. Kızlar babalarının evlerinde bir hizmetçi gibi muamele görürlerdi. Baba istediği zaman, istediği kimseye kızını satabilirdi. Boşanma hakkı yalnız kocaya verilmişti ve koca bu hakkı istediği şekilde kullanabilirdi. Kız çocuklarının vâris olabilmeleri için, ölen kimsenin kızlarından başka hiçbir vârisinin bulunmaması şart koşulmuştu.
 
İran'daki durum bambaşka idi. Orada Sasâni Devleti'nin kabul ettiği kanuna göre, erkek kendi kızkardeşi ile evle­nebilirdi. Bu iş kötü karşılanmadığı gibi, insanlar tarafından da ayıplanmazdı. Hattâ daha ileri gidilip, erkeğin kendi kızkardeşi ile evlenmesi teşvik edilirdi. Soy - sopun hiçbir anlamı olmayıp anne ve kızkardeşlerin saygıya değer hiçbir yönleri yoktu.
 
Eski Roma ve Yunanlılarda kadının hiçbir değeri bulunmadığı ve hiçbir hakka sahip olmadığı bir gerçek olarak tes­bil edilmiştir. Onlarda evlenmekde tek ve en önemli gaye, bir erkek çocuğa sahip olabilmek idi. Diğer bir önemli husus ise, şehevî istek ve arzuları tatmin etmek ve mal-mülk yerine bir bekçi, eve bir hizmetçi temin etmek idi. Yahudilerde de bir kızın evlenebilmesi için, evleneceği erkeğe "Drahoma" adı altında kuracakları ailenin geçimini sağlayabilmesi için külliyetli para vermek zorunda idi. İçinde bulunduğumuz bu asırda bile bu gelenek titizlikle uygulanmaktadır.
 
Bir Yahudi ailesinin, dünyaya gelen kızları için ilk düşündükleri ve kızın evlenme çağıma gelmesine dek çırpındıkları şey, kızlarına bu meblâğı veya karşılığı olan mülkü nasıl tedarik edecekleri hususudur. İşte İslâm dininin kadına hiçbir hak tanımadığını müslümanlar arasında kendi uşakları vasıtasıyla yaymak isteyen Yahudilerin kadına verdikleri kıymet ile, İslâmın evlenecek erkeği mehir vermekle yükümlü tutmasından, İslâmın kadına verdiği kıymet açıkça anlaşılmaktadır. Bizdeki Yahudi hayranları acaba bu hususları bilmiyorlar mı? Yoksa bildikleri halde sırf inad ve küfürlerinden dolayı mı İslama dil uzatıyorlar?
 
Eski Çinliler kadını insan bile saymıyorlardı. Bunun içindir ki, kız çocuğuna ad koymayıp onu, bir, iki ve üç diye sayı ile çağırırlardı. Onların yanında erkek çocuğu makbul olup, kız çocuğuna hayvan nazarı ile bakarlardı. Eski zamanda İngiltere'de kocaların, karılarını satabildikleri tarihen sabit olmuştur.
 
Arabistan'da İslâmdan önceki devirlerde kadının durumu yürekler acısı bir hal arzetmekte idi. Kız evlâtları diri diri toprağa gömülüp öldürülüyorlardı. Kadın mirastan mahrum bırakılmıştı. Kocası ölen bir kadına ceketini ilk atan kimse, ona sahip çıkardı. Erkek ceketini kadının üzerine attı mı, artık o kadına kayıtsız şartsız sahip olurdu. Kız çocuğu ailede mânevi yönden bir ar, bir yüz karası, maddî bakımdan ise bir yük telâkki edilirdi. Bunun içindir ki, ailede sonsuz haklara sahip olan baba, kızını diri diri toprağa gömüp öldürmekte serbeste hareket edebilirdi. Kızını bu şekilde öldürmekte hiçbir mahzur görülmediği gibi, bu şenî işinden dolayı da herhangi bir cezaya çarptırılmaz, insanlar tarafından yadırganmazdı.
 
İslâm dini, kısaca zikrettiğimiz ve kadınların tarih boyunca mâruz kaldıkları kötü muameleleri ve kadının aleyhinde işleyen kanun, örf ve âdetleri kökünden kazıyıp yok etmiştir Kadına toplumdaki her türlü hakkını vermiştir. Bu gerçeklerin ışığı altında, kadın hakları konusunda İslama iftira edip dil uzatanların ne kadar sapıtmış ve sapıttırılmış oldukları meydana çıkmış olur.
 
Bu sözlerimizi Allahü Teâlâ'nın şu âyetleriyle pekiştirelim: Cenâb-ı Hak buyuruyor ki:
   
"Yetimlere (erginlik çağına gelince) mallarını verin. Temizi murdara değişmeyin; onların mallarını kendi mallarınıza (katarak) yemeyin. Çünkü bu muhakkak yük bir günahtır."
 
"Eğer yetim kızlar hakkında (adaleti yerine getiremeyeceğinizden) korkarsanız, sizin için helâl olan (diğer) kadınlardan ikişer, üçer, dörder olmak üzere nikâh edin. Şâyed (bu suretle de) adalet yapamayacağınızdan korkarsanız o zaman bir (kadın ile), yahut mâlik olduğunuz cariye (ile iktifa edin). Bu (bir kadınla evlenmek) sizin (hakdan) eğilip sapmamanıza daha yakındır."
(Nisa Sûresi, ayet: 2-3)
 
İslâmdan önceki câhiliyet devrinde erkekler, himayeleri altında bulunan yetim kızlarla malları için, onların mallarına göz dikerek evlenirlerdi. Bu sebepten birkaç yetim kızla evlenenler de vardı. Yetim kızlar kimsesiz oldukları için, kocaları onlara gerek mehirde ve gerekse evlenmeden sonra türlü türlü haksızlıklar ve eziyetler yaparlardı. Yetimler kendi hakların müdafaa edecek bir kimse ve makam bulamazlardı. Hattâ evlendikleri yetim kızların miraslarına konmak için karısının ölümünü isteyen koca, hiçbir ferd tarafından yadırganmadığı gibi, onu sorumlu tutacak ve bu isteğinden dolayı ona ceza verecek bir müessese de bulunmazdı. Cenâb-ı Hak bu âyetlerde yetimlerin mallarının yenmemesini, iyi muhafaza edilmesin ve yetimler erginlik çağına geldiklerinde mallarının kendilerine teslim edilmesini, kimsesiz olan yetimlere haksızlık etmemek hususunda kendisine güvenemeyenlere, kimsesiz oldukları için öyle bir haksızlık yapmaktan çekinmelerini, diğer kadınlarla evlenmelerini emretmiş, bu suretle aynı zamanda yetimlerin de haklarını korumuştur. İslâm hukukunun dışında hangi hukukta böyle sistemli ve yararlı esaslar vardır?

 
 
İSLÂMIN KADINA VERDİĞİ ÖNEM
 
İnsanlık tarihini incelediğimiz zaman görürüz ki, beşerin var olmasına sebep olan iki unsurdan biri kadındır. Evet kadın beşerin var olması için ikinci ana unsur olarak yaratılmıştır.
 
Aile binasının iki temel taşından biri olan kadın, yaratıldığından bugüne kadar çeşitli merhaleler geçirmiştir.
 
Kadın, hayatında öyle devirler geçirmiştir ki, o devirlerde çeşitli mazeretler öne sürülerek dünyaya gelir gelmez diri diri toprağa gömülüp ölüme mahkûm edilmiştir. Yıllar boyunca bir köle, hattâ bir eşyadan farksız olarak yaşamaya mahkûm edilen kadını, gerçek benliğine, ancak kâinata rahmet olara gönderilen Hazret-i Muhammed Mustafa'nın (s.a.v.) Alla tarafından getirip insanlara tebliğ buyurmuş olduğu İslâm dini kavuşturmuş, kadına gerçek değer ve itibarını vermiştir.
 
İslâm dini, kadının pazarlardan alınıp satılan bir eşya olmadığını, her şeyden önce onun da bir insan olup, toplumun en küçük bölümü olan ailenin kurulmasında erkeğin bölünmez bir parçası olduğunu, onsuz erkeğin hiçbir şey yapamayacağını çok açık olarak beyan eylemiştir. İslâmdan önceki devirde kendisine tanınmayan tüm hakları kadına tanımış, her gün biraz daha düşen ve itibarını kaybeden bu saygıdeğer varlığın elinden tutarak, onu lâyık olduğu mevkiye kaldırmıştır.
  
* * *
 
Aile binasının kurulmasında emsalsiz bir yeri bulunan kadına, gerçek değerini veren ve onu düştüğü yerden kurtaran, toplumda da yine kendisine lâyık olan yeri veren İslâm, kendisine veri'en bu mevkii koruyabilmesi, eskiden düştüğü kötü durumlara bir daha sürüklenmemesi için uyarmıştır. Her zaman şerefli, her yerde kıymetli ve itibarlı olması, herkes tarafından kendisine saygı gösterilmesi ve toplumda kendisine yaraşır bir şekilde dimdik kalabilmesi için önemli görevler yüklemiştir.
 
Bu vazifeleri yerine getirdiği sürece daha yükseleceğini ve gün geçtikçe daha çok değer kazanacağını vaad etmiştir. Kendisine verilen bu ulvî görevleri yerine getirmediği, kadınlık varlığını kötüye kullanıp kadınlık şerefini korumadığı takdirde, ruh yapısının zedelenip manen çökeceğini, kıymet ve itibarını yitirip eski sefalet girdabına düşerek değerini kaybedeceğini ih­tar etmiştir.
 
Tarihin yapraklarını bir bir çevirip okuduğumuz zaman gö­rürüz ki; kadın, İslâm'ın yüce prensiplerine sadık kalıp onlara sımsıkı sarıldığı müddetçe şeref ve itibarın zirvesine yük­selmiştir. İslâm'ın bu kudsî prensiplerine sırt çevirip uzaklaştığı ve onları hiçe saydığı müddetçe de değerini kay­betmiş ve bir ticaret metâı olarak kullanılmıştır.
 
* * *
 
İslâm dini, câhiliyet, devrindeki bâtıl inançları ve âdetleri kökünden kaldırmıştır. Kız çocuklarının öldürülmesine şiddet­le karşı çıkmış ve kız evlâdlarının herhangi bir sebepden dolayı öldürülmesini yasaklamıştır. Cenâb-ı Hak buyuruyor ki:
  
"Evlâdlarınızı fakirlik korkusu ile öldürmeyin. Onları da, sizi de biz rızıklandırırız. Hakikat, onları öldürmek büyük bir suçtur."
 
"Bilgisizlik yüzünden çocuklarını beyinsizce öldü­renlerle Allahü Teâlâ'nın kendilerine ihsân ettiği (helâl) rızkı, Allah'a iftira ederek haram sayanlar mu­hakkak ki maddî ve manevî en büyük zarara uğramış­tır. Onlar şüphesiz ki sapıtmışlardır ve (ondan sonra) doğru yolu da bulamamışlardır." (Enam Sûresi, ayet: 140)
 
Câhiliyet devrinde Arapların birçoğu, esir olmaktan veya fa­kirlikten korkarak, yahut akıllarınca kızlarının gelin olma­larından utanarak dünyaya gelen kız çocuklarını diri diri toprağa gömüp öldürürlerdi. Bu âyetler işte Arapların bu kötü âdet ve işlerini yasaklamıştır. Cenâb-ı Hak, kızını bir erkekle everip kendisinin kayınpeder olmasından utanan, ar eden ba­banın kötü halini şöyle beyân buyurmaktadır:
 
"Onlardan birine kız(ının doğum) müjdesi verilince, kendisi pek öfkeli olarak, yüzü simsiyah kesilir. Verilen müjdenin tesiriyle kavminden gizlenir. O (doğa) nı (sağ bırakıp) hakaretle mi tutacak, yoksa onu toprağa mı gömecek (kendi kendine düşünür). Bak, hükmede geldikleri (bu) şey ne kötüdür!" (Nahl Sûresi, ayet: 58-59)
 
Kız evlâdını da, erkek evlâdını da veren Cenâb-ı Allah'dır. Kulun bu hususta hiçbir rolü yoktur. Cenâb-ı Hakk'ın yarattığı hiçbir şey ayıp vesilesi ve çirkin olmaz. Mülk ve tasarruf sahibi ancak O’dur. Yaptığından asla sual olunmaz. Dilediğini yapar. Hiçbir kimsenin O'nun yarattığını beğenmemeye ne hakkı, ne de gücü, kuvveti vardır. Cenâb-ı Hak buyuruyor ki:
  
"Göklerin ve yerin mülk (ve tasarruf)u Allah'ındır. (O, ni'meti ve belâyı dilediği gibi taksim eder. Bu, O'nun hakkıdır.) Ne dilerse yaratır O. Kimi dilerse ona kız evlâd)lar bağışlar, kimi dilerse ona erkek (evlâd)lar lûtfeder. Yahud (o çocukları) erkekler, dişiler olmak üzere çift verir. Kimi de dilerse onu kısır bırakır. Şüphesiz O, hakkıyla bilendir. (Her şeye) kadirdir."
(Şûra Sûresi, ayet: 49-50)
  
Mekke'li kâfirler, kız çocuklarını âdi ve bayağı saydıkları halde "melekler Allah'ın kızlarıdır" diyorlar, onlara büyük bir hürmette bulunuyorlardı. Melekleri Allah'a nisbet etme ap­tallığı içinde idiler. Bu çirkin görüş ve düşüncelerini Cenâb-ı Hak Kur'ân-ı Kerîm de şöyle beyan buyuruyor:
 
 
"Şimdi sor (Habibim) onlara (Mekke kâfirlerine): Herhalde kızlar Rabbinin de (Çünkü onlar "Melekler Allah'ın kızlarıdır" diyorlardı.) Oğullar onların mı? Yoksa biz melekleri dişi yarattık da onlar (buna) şâhid midirler? Haberin olsun ki onlar, hakikaten yalan söyleyerek, herhalde "Allah doğurdu" derler! Onlar elbette yalancıdırlar. Kızları oğullara tercih mi etmiş O? (Allah) " (Sâffât Sûresi, ayet: 49-53)
 
Resûl-i Ekrem (s.a.v.)'de kadına gösterilmesi gereken saygı, hürmet ve şefkatin birçok örneklerini vermiştir. O, "Bana dünyadan güzel koku ve kadınlar sevdirildi. En se­vimli zamanım ise, namazda bulunduğum andır." bu­yurarak kadının kıymet ve derecesini yükseltmiştir.
 
İslâmın zuhurundan evvel kadınlara pek kaba ve sert davranılırdı. Kadınlar aşağılanan bir varlık olarak kullanılırlardı. Tıpkı bugün gayri İslâmî çevrelerde yaşayan kadınlar gibi. Toplum içinde kadına söz hakkını İslâm tanımıştır. Asırlar boyu Hıristiyanlık âlemi, kadını murdar bir mahlûk telâkki ederek ibadethanelere girmelerini bile yasaklıyordu. Buna karşılık İslâm, kadına tam bir ibâdet hürriyeti vermiştir. İslâm'ın kadına vermiş olduğu bir serbestlikledir ki, bir kadın cami içinde Hazret-i Ömer'in(r.a.) kadınlara verilen mehir hakkındaki ifadesine rahatça itiraz edebiliyordu. Buna karşılık o büyük halife de bu itirazın haklılığı karşısında yanlışını kabul edip kadına hak veriyordu.
 
Hadisenin oluş tarzı şöyledir:
 
Bir gün Hazret-i Ömer (r.a.) Medine-i Münevvere'de min­bere çıkıp hutbe okumuş ve konuşmasında evlenirlerken, ala­cakları kadınlara fazla mehir vermemelerini söylemiştir. Kadınlardan birisi kalkıp, Kurân-ı Kerîm'deki "Eğer bir zev­ceyi bırakıp da yerine başka bir zevce almak isterseniz, öbürlerine yüklerle (mehir) vermiş olsanız bile içinden bir şey almayın. (Kendisine hem) bir iftira ve açık bir günah (yükler, hem) alır mısınız onu?"^[1] mealindeki âyet-i okuyup, "Allah bize yüklerle mehir verilmesini beyân buyurduğu halde, Ömer bunu bizden esirgiyor" diye tenkid etmiştir. Hz. Ömer:
 
-Ömer hata etti. Kadın ise doğru söyledi diye o kadının sözlerini kabul etmiştir.
 
İslâmdan önceki devirlerde, içtimaî hayatın esasını teşkil eden tüm müesseselerin temelleri kökünden sarsılmış bir halde idi. Bütün azamet ve haşmetiyle gelen İslâm, sarsılan bu temelleri tamir etmiş, çöken binaların temellerini yeniden tahkim ederek inşa etmiştir. İslâmın gelişiyle, hor ve zelil görülen kadın, izzet ve şeref kazanarak esas yerine oturmuştur. Ticarî bir meta' olmaktan kurtulup kıymetli bir varlık haline gelmiştir. Çünkü İslâm, mağdur olan kadını bu kötü durum­dan kurtarıp hakkını vermiştir. Me'yûs olan kadın İslâmın gelişiyle ümit var olmuştur. Hiçbir hususta söz sahibi olmayan kadın, İslâmın sayesinde hakkını savunmakta, sesini her ta­rafa duyurabilmektedir. Zira İslâm güneşinin doğması ile âlem bambaşka bir âlem olmuş, insan, yaradılışındaki gayeyi idrâk etmiştir.
 
Bugün Batı (Avrupa) kültürünün etkisi altında yetişen bir gencin anaya verdiği kıymetle, İslâm kültür ve terbiyesiyle yetişen bir gencin anaya verdiği kıymeti mukayese ettiğimizde, âmin kadına verdiği önem ve kıymeti anlamakta güçlük çekmeyiz. İslâmın ve onun getirdiği nizamın ne kadar ulvî, İslâm dışı olan bütün nizamların ne derece süflî olduğunu görürüz.
 
Peygamberimiz;
 
"Cennet anaların ayakları altındadır." buyurmaktadır. Peygamberimiz (s.a.v.) bu mübarek sözü ile, kadının topl­umdaki yerini ne güzel tâyin buyurmaktadır.
 
İslâm terbiyesiyle yetişen bir çocuk anasına bu gözle bakar. Onun arzusu dışında hiçbir iş ve harekette bulunmaz. İslâm şuur ve terbiyesinden mahrum olarak yetişen bir çocuğun, anasının rızâsını almak şöyle dursun, anasına hakaret etmek onu incitmekte hiçbir beis görmediği müşahede ilmektedir.
 
Cenâb-ı Allah, ana-babaya iyi muamele edilmesini ve onlara “Öf” bile denilmemesini emrederek şöyle buyurmuştur:
   
"Rabbin 'Kendinden başkasına kulluk etmeyin. Ana ve babaya iyi muamele edin" diye hükmetti. Eğer onlardan biri veya her ikisi senin yanında ihtiyarlığa ererlerse, onlara "öf" (bile) deme. Onları azarlama. Onlara çok güzel (ve tatlı) söz söyle. Onlara acıyarak tevazu' kanadını (yerlere kadar) indir ve: "Yârab, onlar beni çocukken nasıl terbiye ettilerse sen de kendilerini (öylece) esirge" de." (İsrâ Sûresi, âyet: 23-24)
 
  
   KADININ DİNİMİZDEKİ YERİ
 
 
Kadının dinimizdeki yeri nedir?
 
CEVAP:
 
"Bahsettiğiniz yazar, müslümanlığı bilmeyen bir din câhili­dir. Onun, İslâmiyet'in kadına verdiği değerden bahsetmesi, körlerin fili ta'rif etmesine benzer Körün biri, filin bacağına do­kunur. "Fil direk gibiymiş." der. Biri de karnına dokunur, "Fil duvar gibiymiş" der. Diğeri de hortumuna dokunur. "Fil, yılan gibiymiş" der. Görenle görmeyen bir olmadığı gibi bilenle bilme­yen de bir olmaz".
 
"Çalışan kadınların maaşını öğrenmek üzere, Amerika'dan iki kişi gelse, birisi bakanlık yapan bir kadının maaşını öğrense, öteki de yeni işe giren ilkokul mezunu bir kadının maaşını öğrense, verecekleri rapor elbette birbirinden çok farklı olur. İşçi bir kadın, başbakan olan kadınla mukayese edilmez".
 
"Cinsleri, vasıfları farklı olanlar arasında mukayese olmaz. Meselâ elma armuttan veya armut elmadan üstündür dene­mez. Çünkü cinsleri farklıdır. Onun için elma ile armut top­lanmaz denir. Kadın ile erkek iki ayrı cinstir. Vazifeleri farklı­dır. Taksi ile tank, birbiriyle mukayese edilmez. Yüz kiloluk pehlivan ile elli kiloluk pehlivanı birbiriyle güreştirmiyorlar.
 
Her pehlivan, kilosundaki pehlivanlarla güreşip şampiyon olabiliyor. Ağır sıkletteki bir pehlivan, rakiplerine yenilse, fakat elli kilodaki bütün pehlivanları yense madalya alamaz. Aynı cinsler arasında bile bazı vasıflar aranıyor".
 
 
   KADIN-ERKEK MUKAYESESİ
 
 
"Kadınla erkek mukayese edilerek, "Kadın doğum yapıyor, erkek yapmıyor, böyle eşitlik olmaz" denemez. Allahü Teâlâ, kadını, erkeği ayrı işler için yaratmıştır. Fizikî yapısı birbirine benzemez. Birbirine benzemeyen iki şey, birbiri ile mukayese edilmez. Bir erkek kalkıp da, "Madem kadın-erkek eşitliği vardır, ne diye kadınlar da bizim gibi yerin altında, kömür ocak­larında, maden ocaklarında çalışmıyor?" dememelidir. Çünkü kadının bünyesi buna müsait değildir. Bazı ülkelerde, kadın böyle zor işlerde çalıştırılıyorsa da, bu bir hak değil, kadına zu­lümdür. Herkese, bünyesine uygun iş verilmelidir!"
 
"Cenâb-ı Hak, kadını da, erkeği de her işe elverişli olarak ya­ratmamıştır. Kadının boksör, güreşçi olmaması onun değerini düşürmez. Limonun ekşi olması limon için bir eksiklik değildir. Çünkü limon ekşiliği için alınır. Cenâb-ı Hak da kadını ağır işler yapmaya elverişli olarak yaratmamıştır".
 
"Kadın ile erkek iki ayrı cinstir. Elma ile armut mukayese edilmediği gibi, bunların da birbirine üstünlüğü söz konusu ol­maz. Ancak vasıfları eşit olan iki şey arasında kıyaslama yapılır. Vasıfları farklı olan şeyler arasında kıyaslama olmaz. Meselâ vapur, uçak ve otobüs binek vasıtası olduğu halde, birinin diğerine üstünlüğü söylenemez. Uçak, denizde yüzemediği için vapurdan aşağı sayılmaz. Vapur, karada gitmediği için bisikletten aşağı olduğu söylenemez. Vapur başka bir vapurla, uçak başka bir uçakla mukayese edilebilir. İkisi de kara vasıtası olduğu halde, bir tankla bir taksi mukayese edilemez".
 
"Tank taksi kadar hızlı gitmediği için aşağı kabul edilemez. Her birinin vazifesi ayrıdır".
 
"Boksta iki kadın, ancak bir erkek kadar dövüşebilir" dense, bu, kadına hakaret olmaz. Cenâb-ı Hak, kadını akıl ve beden yö­nünden erkeğe göre farklı yaratmıştır. Hatta bir erkeğin aklını
 
diğer erkeğe göre de farklı yaratmıştır. Biri kalkıp da (Yâ rabbi insanların aklını niçin eşit yaratmadın?) diyemez. Yaratıcı sorguya çekilemez".
 
 
ERKEKLER DE EŞİT DEĞİLDİR
 
"Bu bakımdan kadınla erkek, birçok bakımdan mukayese edilemez, ikisi arasında her bakımdan bir eşitlik söz konusu ola­maz. İki erkek arasında her yönden eşitlik olmadığı gibi, iki kadın arasında da farklılıklar vardır."
 
"Dinimizde üstünlük, Allah içindeki kıymete göredir. Müslüman fakir bir zenci, müslüman olmayan bir imparator­dan o kadar çok üstündür ki, mukayese bile kabul etmez."
 
"Dinimizin, zenginlerin ve kadınların çoğunun Cehenneme gideceğini bildirmesi, zengine ve kadına hakaret değildir. Zenginlerin ekserisi, parasını faydalı işlerde kullanmadığı, fa­kirleri sömürdüğü için onları ikaz etmek için (Şunları yapmaz­sanız, Cehenneme gidersiniz) buyurulmuştur. Keza kadınlar da, erkeklere nisbetle te'sir altında kalarak daha fazla günah işlediği için (Günah işlemeyin, Cehenneme gidersiniz) diye ikaz ediliyor. İyi kadınları ve servetini iyi yolda harcayanları da Cenâb-ı Hak övüyor. Malı hayırlı şey olarak bildiriyor, sâlih kadınları da övüyor. Kâfir erkeklerin Cehenneme gideceğini bildirirken, müslüman kadınların Cennete gideceğini haber ve­riyor."
 
"Şu halde, İslâmiyet kadına nasıl değer vermiyor denebilir? Allaha isyan edenlerin Cehenneme gitmesi normal değil midir? Devleti yıkmaya çalışan anarşist kadınlar hapse atıldığı için Devlete, kadın düşmanı denebilir mi."
 
"Dinimiz kadına çok değer vermiş, erkeğe de çok mes'ûliyet yüklemiştir."
 
"Kadın, ev içinde ve ev dışında çalışmaya para kazanmaya mecbur değildir. Evli ise kocası, evli değilse babası, kadına lâzım olan şeyi getirmeye mecburdur. Kimsesi olmayan kadına devletin yardım sandığı bakar. (Hidâye, R. Nâsihin)"
 
 
    TARİHTE, GÜNÜMÜZDE KADIN
 
 
"Hevâ ve heveslerini ilahlaştıran tağutî güçler "kadın hak­ları" konusunda ne kadar gevezelik ederlerse etsinler, kadına düşman olduklarını gizleyemezler. Batıcı lâik kadrolar, İslâm dininin en büyük düşmanlarıdırlar. Beyinlerinde bir ur gibi taşıdıkları ideolojileri kadını zevk aleti olarak tarif eder. Onlar için kadının insan olup olmadığı bile tartışma konusudur. Çağdaş uygarlık adına kadınları bir reklam aracı haline geti­ren Batı, İslâm topraklarını bir kan gölüne çevirmektedir. İnsan medeniyetini, tarihin çeşitli dönemlerinde; İslâm dini hariç dünyanın her yerinde kadının bir alçaklık, aşağılık, utanç ve günah kaynağı olarak düşünüldüğüne şahittir."
 
"Bir kız çocuğu dünyaya gelse, anne baba için sanki büyük bir kabahatmiş gibi utanç konusuydu. Hatta iş o kadar ilerlemişti ki, bazı milletlerde özellikle Arapların cahiliye devrinde onlardan herhangi birine bir kız çocuğu olduğu haber verilse, yüzü kızarır hırsından sanki zehir içmişe dönerdi. Kötü bir iş yapmış utanılacak bir harekette bulunmuş gibi halktan kaçar saklanırdı. Kız evlat sahibi olmanın utancından kurtulmak için onu diri diri toprağa gömer ve bu yaptığından hiçbir zaman kaçınmazdı."
 
"Diğer ülkelerde de kadın hor görülüyor; değer verilmiyor­du. Ve hiçbir hakka sahip değildi. Kadınlar da bu hali normal zannedip kabullenmişlerdi. Bu gibi görüş ve anlayışlar üzerine sadece pratik bakımdan değil, düşünce ve fikir alanında da İslâm büyük inkılaplar yapmıştır."
 
"Hem kadının hem de erkeğin düşüncelerini tamamıyla değiştirmiştir. Kadına saygıyı, kadının değerini, hak ve hukuku olabileceğini İslâm dini öğretmiştir. Günümüzde ise kadına ve­rilen önem, yine Batıdan alınan örneklerle tamamen aslından uzaklaştırılmıştır."
 
"Eşitlik; Batı sisteminde kadını erkekle aynı yarışa sokmuş ve her iki cinsi birbirleriyle savaştırmayı da denemiştir. Kadın erkek eşitliği yaygarası bunun güzel örneklerinden birisidir."