Hesabım
0
Kategoriler

4 Halife Seti, Hz. Ebubekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali BAHAR

4 Halife Seti, Hz. Ebubekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali BAHAR
Görsel 1
Fiyat:
550,00 TL
Havale / EFT:
533,50 TL
155,38 TL'den başlayan taksit seçenekleri için tıklayın.
Aynı Gün Kargo

Ürüne Oy Verin

Satıcıya Danış

Kitap              4 Halife Seti, Hz. Ebubekir, Hz. Ömer Hz. Osman, Hz. Ali
Yazar             Ahmet Cemil Akıncı               
Yayınevi         Bahar Yayınları     
Kağıt  Cilt       2,Hamur, Karton Kapak Cilt
Sayfa  Ebat    1.634 sayfa - 13,5x19,5 cm



Ahmet Cemil Akıncı 4 Halife, Hz. Ebubekir, Hz. Ömer Hz. Osman, Hz. Ali kitap Serisi ni incelemektesiniz.
Bahar Yayınevi Dört Halife Seti hakkında yorumları oku yup kitabın konusu, özeti, fiyatı, satış şartları hakkında bilgiyi geniş bir şekilde edinebilirsiniz.

Yaratan Rabbinin adıyla oku . O, insanı " alak " dan yarattı. Oku, Senin Rabbin en cömert olandır. Alak 1-2


SUNUŞ

İslâm'dan önce saygın, dürüst ve Allah'ın birliğine inanan bir tacir olan Hz. Ebû Bekir (ra)'ın (ra), Hz. Muhammed (sav) ile çocukluktan itibaren başlayan büyük dostluğu gittikçe de­rinleşerek Allah elçisinin hayatı boyunca devam etmiş, onun ölümüyle de büyük bir özleme dönüşmüştür. Hz. Hatice'den (r.anhâ) sonra Allah elçisine ilk iman eden o olduğu gibi dört büyük halifenin ve cennetle müjdelenenlerin ilki de odur.

Hz. Ebû Bekir (ra), Allah elçisinin buyruk ve sözlerini te­reddütsüz bir şekilde kabul ettiği için onun, "Bütün insanların imanı bir kefeye, Ebû Bekir'inki bir kefeye konsa, onun imanı ağır basardı" şeklindeki büyük övgüsüne mazhar olmuştur.

Dini-tarihi roman edebiyatımızın öncüsü Ahmet Cemil Akıncı elinizdeki kitapta Hz. Ebû Bekir (ra)'ın (ra) hayatını tatlı bir roman üslubuyla anlatmakta, gerek tarihi bilgileri ge­rekse roman ve şiir üslubunu son derece başarılı bir şekilde kullanmaktadır. Hz. Ebû Bekir Yüce Allah'ın birliğine inanan 'Hanif'lerden olduğu için yazar kitabın başında İslam öncesin­de o bölgedeki diğer dinlerin durumunu ve Hz. Ebû Bekir ve diğer haniflerin yeni bir din gelmesi ile ilgili beklentilerini de genişçe ele almıştır.

Bu eserle birlikte diğer üç büyük halifenin hayatlarını da yine uzman tarihçi ve ilahiyatçıların titiz incelemesiyle sizlere takdim etmenin mutluluğuyla selam ve sevgilerimizi sunuyo­ruz...

Bahar Yayınları

BİRİNCİ BASKININ ÖNSÖZÜ

Bu eser, Hz. Ebû Bekir (ra)'ın kişiliğini tam olarak açıkla­yabilmek için, yalnız onun hayatını anlatmakla kalmayıp, za­manının dünyasını da hikâye etmektedir.

O çağ insanının ihtirası, her yönüyle işlenmiştir. Yaşama savaşında kullanılan yöntemler üzerinde durulmuştur. Dinlerin, ticarette ve ahlâk kurallarında yaptıkları etkiye değinilmiştir. Millet ve devletlerin birbirlerine reva gördükleri, sözde hüküm­dar ve idarecilerin halka yaptıkları zulümler incelenmiştir.

Böylelikle; önce Yüce Allah'ı bulan ve aydınlanan bir ru­hun insan kurtuluş hamlelerinde, tekamülde neler yapabile­ceği bütün gerçekleriyle gün yüzüne çıkarılmıştır. Fakat bütün bunlar roman tekniğiyle okuyucuyu sıkmadan sunulmaya ça­lışılmış ve böylece, okuyucuya konuyu tetkik imkânı ve fırsatı hazırlanmıştır.

Elbette her cümlesi hakikat olan bir roman yazmak pek zordur... Bilhassa, bin beş yüz sene öncesinin tarihi, her gaye ve maksada hizmet için çeşit çeşit rivayetler ile dolu olunca daha fazla sabır ve inceleme ister. Görünüşte böyle ise de, iyi niyet ve bundan alınan cesaret ve azim, her dileyeni arzusun­da başarıya ulaştıracaktır. Şüpheler, şimdiye kadar alışılmamış, denenmemiş istikamete gidişten doğmaktadır. Unutmamalı ki geçmişin insanı böyle yapardı. Batı bundan daima faydalan­mıştır. İslâm âlemi ise tarihi tarih olarak yazmakla yetinmiş, asırlarca atalarının yoluna gitmemekte ısrar etmiştir. Bugünün insanı bir eserden bilgi alırken zevkini hissini ve vicdanını do­yurucu yöntemleri benimsiyor.
 
Bu çığırı bundan önce yazdığım Hz. Hatice isimli eserim­le denedim. Beşinci baskısının hemen bitmesi, hakkında çok olumlu eleştiriler yapılması beni doğruladı ve cesaretlendirdi. Gerek Hz. Ebû Bekir ve gerekse Hz. İbrahim adlı eserlerim, Hz. Hatice ile atılan ilk adımın sağlam oluşundan doğmuşlardır.

İslâm ve Türk tarihi, bitmez tükenmez hazineler yatağı­dır. Onlara eğilip onlardan bir avuç almak ve onlara bakmak, çağımızın şaşkın ve ne yapacağını bilmeyen, maddecilik yükü altında ezilen insanının yolunu göstermeye yeter. Çünkü bu hazinelerde her derdin devası vardır

Meselâ, Hz. Ebû Bekir okunup bitirildiği zaman görülecek­tir ki, o çağın meseleleriyle bu çağın meseleleri benzerdir. Hz. Ebû Bekir bu meseleleri en salim ve tek yoldan, önce ruhunu imanla yıkayarak, onu medeniyetine ulaştırarak çözmüştür. Allah'ını bulan aydın bir ruhun büründüğü bedenin, aklın, ba­şarıdan başarıya ulaşacağını ispat etmiştir.

Hz. Muhammed (sav) vefat edince, bütün bir Arabistan'ı kaplayan yangının üzerine, hemen hemen bir avuç sahabey­le, kapanıp söndüren Hz. Ebû Bekir (ra), kuvvet ve kudretini yalnız imanından almıştı. Eserde, yaptığı inkılâplar okununca, Batı medeniyeti etkisinde kalanlar, bunların daha o devirde, şimdikileri gölgede bırakacak bir haşmet ve insanî duygularla yayıldığını görerek hayrete düşeceklerdir.

Bu sebepledir ki, Hz. Ebû Bekir en mümtaz insandır. Her sıkışana yardım etmiştir. O, bir örnektir. Kuvvettir... Kudrettir..

Gerek bu eserimde, gerekse diğerlerinde sayısız şiirler var­dır. Bunların onda dokuzu kahramanlara söylettiğim ilhamla­rındır. Ayırmayışımın tek sebebi sayfaların güzelliğini bozma­mak içindir. Esasen, dikkatli bir göz bunları derhal birbirinden ayırabilir.
Arzu ve niyetim, aynı yöntemle ilk dört halifeyi işlemektir. Şüphesiz, Hz. Allah'ın izin ve müsaadesi şarttır.
O'na sonsuz hürmet ve şükran!

Ahmet Cemil Akıncı

SUNUŞ

Hz. Ömer İslam tarihinin en önemli şahsiyetlerinden biridir. Müslüman olmadan önceki hayatında toplumda lider ve ger­çeği arayan bir kişi iken, oldukça çarpıcı olayların sonucunda müslüman olmuş ve onun İslam'ı seçmesi Müslümanlığın yük­selişini ateşlemiştir. Daha sonraki hayatında Hz. Peygamber'in sürekli yanı başında bulunan ve karşılaşılan her meseleyi aş­mak için görüşlerini belirten Hz. Ömer özellikle Halife olunca yaptığı idari, hukuki ve siyasi düzenlemeler ile İslam tarihine damgasını vurmuştur. Bizans ve İran'a karşı kazanılan büyük zaferlerle akıl almaz askeri başarılar sergilemiş, Mısır, Ürdün, Suriye, Irak ve İran gibi ülkeleri fethetmiş ve fethettiği yerlerin halkı tarafından saygıyla karşılanmıştır.

Ahmet Cemil Akıncı'nın elinizdeki eseri, Hz. Ömer'in (ra) hayatını eşsiz bir üslupla anlatan, bir nefeste okuma arzusuyla sizi heyecanla soluk soluğa bırakacak bir klasiktir. Hz. Ömer'in dolu dolu geçen hayatı, Akıncı'nın onu yansıtmaktaki başarısı ile birleşince çok az kitapta bu yoğunlukta hissedilebilecek ma­nevi hazlar, okuyucunun her satırda devşireceği olgun meyve­lere dönüşmüştür.
Ahmet Cemil Akıncı'nın en güzel eserlerinden biri olan bu kitabı yayınevimiz bu baskısında yazarın diğer serilerinde oldu­ğu gibi uzman yazar ve ilahiyatçıların titiz inceleme ve kontro­lüyle sizlere sunmanın mutluluğunu yaşıyor.

Bu kitapla birlikte, yayınlanmakta olan Hz. Ebû Bekir (ra), Hz. Osman ve Hz. Ali eserleri ile birlikte dört büyük halifenin hayatı tamamlanmış olacaktır. Bu eseri merhum yazarın ilk baskıya yazdığı önsöz ile sunuyoruz.
Selam ve sevgilerimizle...

Bahar Yayınları

İLK BASKININ ÖNSÖZÜ

Rahmet müjdecisi Hz. Muhammed, halîlürrahman Hz. ibrahim, sabır çağlayanı Hz. Eyyûb, Hz. Hatice ve Hz. Ebû Bekir'den sonra,' şu anda elinizde bulunan Hz. Ömer hakkın­daki kitabı yazmayı da Yüce Allah bana nasip buyurdu. Hâlen Hz. Osman, Hz. Ali ve Allah'ın kılıcı Hâlid b. Velid üzerinde çalışmaktayım. Önümüzdeki yıl sonuna kadar bu eserlerin de tamamlanacağına güvenim var. Bu güveni ancak Allah'ımın engin desteğinden almaktayım. Ona şükranlarım sınırsızdır.

Bu kitap okunup bitirildiği zaman görülecektir ki, Hz. Ömer (ra), Hz. Allah tarafından insan üstü vasıflarla yaratılmıştır. Kendisinden ancak peygamberler üstün olmuştur. Esasen bu hükmü, Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav): "Eğer benden sonra peygamber gelseydi, Ömer olurdu." veya: "Ben size gönderilmemiş olsam, Ömer size gönderilirdi" hadisleriyle perçinlemiştir.

Bu bir hakikattir. Çünkü: Hz. Ömer (ra) bileği bükülmez, sırtı yere getirilmez bir bedene sahipti. Bunu kendisi geliştirmiş­tir. O, yiğitti, kahramandı. Kırk yaşına kadar çağının imkansız­lıkları dolayısıyla, hiçbir devlet işinde çalışmamıştı. Bu konuda herhangi bir tecrübe görmemiş, ders almamıştı. Fakat halife olur olmaz, bu ağır yükü herkesten daha iyi taşımasını bildi. Sanki bu görev onun elbisesiydi. Giydi ve yakıştırdı.

On yıllık halifeliği, dehâsından fışkıran inkılaplar ile do­lup taştı. O, gelmiş, geçmiş ve gelecek kumandanlara örnekti. Kazanmadığı savaş olmadı. İran, Bizans ve Mısır'dan Medine'ye gelen haberciler daima aynı sözü tekrarladılar: Zafer! Zafer!.. Ve böylece devrin en büyük devletleri yeryüzünden silindi. İslâm orduları Toroslar'ı aştı, Asya'nın, Afrika'nın kalbine dayandı.
 
İşte bu eser böyle bir insanın, Hz. Ömer'in (ra) hayat hikâye­sidir. Hepimiz biliriz kitap arkadaştır, öğretmendir. Eseri yazar­ken bunu asla hatırdan çıkarmadım.

Bana birkaç dost, alınan kaynakları yeri geldikçe belirtme­mi, ya da sonuna eklememi söylediler. Kaygıları, bu sayfalarda geçen bilgilerin doğruluğunu okuyucuya perçinlemekti. Elbette haklıydılar. Ancak, bunda ve diğer eserlerimde elim bir türlü böyle yapmaya gitmedi. Çünkü kitabın öğretmenlik, arkadaşlık vasfını kaybedeceğinden çekindim.

Çağımızın öğretim sistemi bir mekanizma kurmuştur. Takrirden ziyade, konferanstan çok, hikâye, gösteri, film, tele­vizyon, tatbikat ile kesin sonuç alınabileceği kararındadır. Ben de romanı seçtim. Şüphesiz romanda hayal de vardır. Gerçek roman yazmak çok zordu. Hele okuyucuyu gerçekliğine inan­dırmak!
 
Eserlerimde yalan, uydurma bir şey yazmadım. İnanılırsa elbette arzulanılan maksada erişilir. Şüphesiz bilmeyerek ha­talar, yanlışlar olmuştur. Fakat bunlar asla yalan demek değil dir. Kitaplarda olanlara inanmak, yalanla yapılacak savaş içir başlıca silahtır. Ben belki pek iyimserim. Fakat eserlerimde kaynak vermeyerek bu maksada hizmeti düşündüm. Sanırın benim yolumda olan pek çok inanç sahibi vardır. Kuvvet desteğimi onlardan almaktayım.
Hz. Ömer (ra) isimli eserim, bütün bir insanlığa hayırlı uğurlu olsun!

Ahmet Cemil AKINCI

ÖNSÖZ

Kul, iyi niyet ve temiz yürekle dileyince, Hz. Allah onu asla mahzun etmez. Esasen Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav) şöyle buyurmuyor mu: "Cenâb-ı Hak açıklıyor ki: Bana bir karış yaklaşana ben bir arşın, bana bir arşın yaklaşana ben bir kulaç yaklaşırım. Bana yürüyerek gelene ben koşarak gide­rim."

Öyle yaptı. Arzumu kırmadı. Destekledi ve bana Hz. Osman (ra) eserimi de bitirmeyi nasip etti. Dil, Hz. Allah'ın bu engin yardımı karşısında, minnet ve şükranlarını arz etmeye nefes yetiştiremiyor. Tutuluyor.

Bu kitap, Hz. Osman (ra)'ın seksen yılı aşan hayatının hikâyesidir. Okuyup bitirildiği zaman çok düşünülecek ve kar­şılaşılan hakikat önünde akıl ve kalp nurlanacaktır. Kendisine yürüyerek gelene koşarak giden Hz. Allah, her zaman buyur­duğu gibi, insanı yarattığı andan itibaren sakındırıcısız bırak­mamıştır.

Son sakındırıcısı Hz. Muhammed (sav)'den sonra, zamana göre, kullara ihtiyaçlarına cevap verecek yardımcılar hazırla­mıştır.
Birinci halife Hz. Ebû Bekir (ra) ve ikinci halife Hz. Ömer (ra) ne güzel, noksansız yapmışlardı görevlerini! O yıllarda bir başkasını düşünmek akla gelemiyor. Sanki yılları yaşamadılar, insanlığa yaşattılar Allah'ın emirlerine göre.

Üçüncü halife Hz. Osman (ra) da öyleydi. Hicretin yirmi üçüncü yılından (644), hicretin otuz dördüncü yılı sonlarına ka­dar (656), geçen on iki senelik halifelik devri ancak kendisinehastı" Bu yıllar devamınca, zamanı akışına bırakmadı İstikamet verdi ve her saniyesini insanlığın hayrına kullanmaya çalıştı.
 
Hz. Osman (ra) biraz yaşlanınca, kenara çekilip dünya iş­lerinden el etek toplayanlara büyük bir derstir. Değil şahsını ilgilendiren işler için, İlk İslâm Cumhuriyeti için, yetmiş yaşını aşkınken en büyük, yorucu vazifeyi yüklendi. Yüksünmedi.
Buna sebep dünya ikbâlinde gözü olduğu söylenemez, çünkü Cennetle müjdelenenlerdendi. Tarihçiler, her ne hikmet­se, hilâfetinde geçen on iki yılı yarıya ayırırlar. İlk altı yılı başa­rılı, gerisini başarısız görürler. Bu en büyük haksızlıktır.
Hz. Osman (ra), ilk gününden son gününe kadar başarıla­rının zirvesinde kalmıştır. Milletler tarihinde on iki yıl, bir baş­kan için büyük bir zamandır. Hakkında hüküm vermek kolay­dır. Fakat bu on iki yıl, o milletler için azdır. On iki gün gibidir.

Hz. Osman (ra) göz kamaştırıcı pek çok işler yapmıştır. Devletin temelini sağlamlaştırmıştır. İslam'ın geleceğini koruya­cak muhteşem tedbirler almıştır. Asya ortalarında cihatların de­vamı bu cümledendir. Afrika'nın Cezayir ötelerine kadar zaptı yine bu cümledendir. Devlet topraklarına bir o kadar toprak katmıştır.

Daha hilaf etinin ilk yılında, bir plan dahilinde, donanma hazırlamış, buna deniz subayı ve askeri yetiştirmiştir. Ve çağın en büyük donanmalarıyla çarpışmış, hepsini mağlup etmiştir. Ne demektir bu! Akdeniz'in fethi değil midir? Malta adası dahil, bütün Akdeniz adalarının fethi, Akdeniz'i bir İslâm gölü haline getirmiştir.

Hangi başkumandan, o çağın imkânlarıyla daha büyüğü­nü yapmıştır? Üç beş seneye bunları sığdırabilmişti? Yine onun en büyük başarılarından birisi, öylece genişleyen devlet sınırları içinde, idareye daima hâkim oluşudur. Halife olduğu ilk günler müstesna, sınırlarda ve ona yakın yerlerde, içerde hiçbir isyana fırsat vermemiştir. Başta olanları da büyümeden ezmiştir.

O, tedbirliydi. Gururlanmazdı. Müsamahakârdı. Mahviyetkârdı. Ağırbaşlı ve insan severdi. Mesele toprak fethi değildi. Fethedilen topraklardaki insanları kurtarmaktı. Onlara İslam'ı hazmettirmekti. İdaresinden faydalandırmaktı. Her fetih sonunda birkaç devlet birden yıkılıyordu. Harabelikleri temizlemek, yeniden imara girişmek lazımdı. Ancak böyle yapılırsa devlet sağlam temellere oturtulurdu.
Nitekim halife olunca, düşmanlar kendisinin yaşlılığı ve hoşgörüsünden ümitlendiler, başkaldırmaya çatıştılar. Fakat bir granit kayasına kafalarını vurduklarını görerek sindiler.
Hz. Osman, (ra), Hz. Ömer (ra)'in giriştiği bayındırlık, maâ­rif, asayiş, adalet işlerini ve benzerlerini durdurmamış, devam ettirerek genişletmiştir. İnkılapları sayısızdır.

Onun İslam'a bilhassa yaptığı hizmet, ebediyete kadar, kendisini hayırla yâd etmeye yeter ve artar. Hz. Ebû Bekir (ra), Kur'an'ı bir araya getirmişti. Hz. Ömer (ra) çoğaltmıştı. Hz. Osman (ra), tek harf (Kureyş telaffuzu) esasını cesaretle koy­du. Diğer lehçelerle çoğaltılmış Kur'an'lan toplattı. Çoğaltmayı Kureyş lehçesi üzerine yaptırdı. Bugün mü'minlerin ellerinde, yürek ve dillerinde mevcut Kur'an işte o cesaretli hamlenin so­nucunda insanlığa armağan edilmiştir. Kıymeti bir dünya değil, âlemler değerindedir.

Kitapta, her yönüyle bu olaylar incelenmiş ve hikâye edil­miştir. Bunlar okunduğu zaman şu kanaatte birleşilecektir: Hz. Osman (ra), her cephesiyle çok büyüktü. Devrini dolup taşır­mıştı. Yine şu da kulağa küpe olacaktır:

Fitne odakları, Abdullah İbni Sebe'nin aynı silahlarıyla çalışmaktadırlar. İnsanlığa rahat yüzü göstermemek için elle­rinden ne geliyorsa yapıyorlar. Silahları olan fitne ve fesat ze­hirleri bir gül demeti gibi insanlara sunuluyor. Uzun ve acı bir talihsizliğidir insanlığın bu.
Birkaç satırla özetlenemez. En doğrusu, kitaba yer bırak­maktır. Esasen Hz. Osman (ra) devrini işlerken, beni en çok uğraştıran, yoran bu meseleler oldu. Tarihçiler gibi, üstte ka­lamadım. Eşeledim araştırdım. Bu suretle Hz. Osman (ra), o elmas, yükseldi, yükseldi. Göz kamaştırıcı mertebesinde dur­du. Ve fitne fesat âleti yahudiler, karanlık uçurumlarındaki zift katranlarına düştüler. Bu uğurda ne tarih tahrif edildi, ne fikir oy unlan yapıldı.

Gerek halifeleri, gerekse diğer İslâm büyüklerini hikâye diliyle ve anlatışıyla yazarken, cesaretime şaşıranlar olmuştu. Fakat, netice meydandadır. Beni haklı çıkardı. Böyle olacağı da normaldi.
Her biri dört yüz sahifeden aşağı olmayan yirmiyi aşkın eserlerimin, yüz bine yakın insan tarafından alınıp okunması, yakınlarına devri niçindir? Çünkü kendisinin diliyle konuşul­muştur onunla. İnandırılmıştır. Sıkılmadan, bir hikâye okuyo­rum hissiyle, öğreneceğini öğrenmiştir. Hatta ihtida edenler olmuştur. Fena mı oldu? Keski, piyeslerle, destanlarla, radyo vb. ile yapılabilse!
Hz. Allah'ın buyurduğu tekâmül çok daha çabuk gerçek tesirdi. Elbette o günler de gelecektir. Lâikliğin, dinin dünya­yı, dünyanın dini gölgelemesi olmadığı anlaşılacaktır. Onlar bir bardakla içindeki su gibidirler. İç içedirler ama karışmazlar.
 
İnsan ne zavallıdır! Yüzyıllardan beri çalıştı, çırpındı. En iyi şekilde nasıl öğreteceğim diye düşündü. Çeşitli tecrübeler­den geçti Şimdi en iyisini buldum diye öğünüyor. Konferans ve takriri, sıkıcı usulleri bir yana atmıştır. Benim örneğimde ve dilediğim diğer şekillerde çalışıyor. Bunu bir başarısı sanıyor.

Hâlbuki hulûsu kalple Kur'ana eğilseydi. Araştırıp fayda­lanmaya çalışsaydı bu kadar gecikmezdi. Kur'an, o ilâhî buy­ruk, o öğretmen, sanki başka türlü mü ders veriyor?
Hangi sûresi açılsa, hangi âyeti üzerine eğilinse, engin bir şiiriyet havası içinde, tarihten ibret vererek, hikâyeler anlata­rak, şahsa hitaplarla dersi canlandırarak, kuru bir ottan kâinata kadar giderek mevzuu renklendirir. Hz. Allah'ın emirlerini bu arada sıkmadan anlatır.

İşte, insanlığın en büyük kaybı buradadır. Örnek alacağı­na, o yolda, o usûlle öğreteceğine, başka yollara sapmış, döne dolaşa aynı yere gelmiştir.

Bir hesap yaptım. Şimdiye kadar yazdığım, bu türlü eser­ler içinde, yarıdan çok Kur'an âyetleri, hadisler var. Evet, fena mı oldu? Bunları okuyanlar. Uyarıldılar. Sarıldılar Kur'an'a ve hadislere. Dertlerine derman aradılar. Benim de emel ve ga­yem buydu. Bir diğeri daha var:

Her aile büyüğü, rızıktan ayrı, evinde bekleşenlere bir şeyler daha götürmek mecburiyetinde olduğunu anlar. Ruhun gıdasıdır bu. Evdekiler eski dilden, anlatıştan habersizler. Her çağda diller de tekâmül etmiştir.
Onlara sokakta yığın yığın satılan neşriyatı mı götürecek­tir? Hayır. İşte, açılan bu dinî edebiyat yolu böyle çok önemli bir ihtiyacı karşılamıştır. Hüner, marifet, bir âlimin kendi seviyesindekilere hitabı değildir. Bu orada kalır. Belki kendisini dış bir görünüşle büyütür. Cemiyete faydalı olmaz.

Artık mü'minlerin ellerinde, evlerine göğüslerini gere gere götürecekleri, hastalarının başucuna koyacakları, yolculuğa çı­kanlara hediye edecekleri, kandil ve bayramlarda sunacakları inancı besleyecek gıda kaynakları var.
Bunlar artırılmalıdır. Uyanış, ilerleme, İslâmiyet güneşinin önüne çıkan bulutları uzaklaştırma, ancak böylelikle mümkün­dür. Bunda herhangi şahsi bir faydam da yoktur. Huzurdan başka. Çünkü maddeye itibar derecem yakınlarımın malûmu­dur.
Şunu da anlatarak sohbetime son vereceğim. Bu kadar eserin, bir insandan böyle kısa zamanda çıkmayacağı düşün­cesine saplananlar var. Olabilir.

Uyku zamanı hariç, günün on altı saatini bu yola harcayan bir insan, hele Hz. Allah'ın desteğini görürse, niçin yapamasın? İyi niyet ve temiz yürek, insanlığın şu perişan hâline karınca kararınca çare âramak, yeter sebepler değil midirler?
Sen Allah'ına yürü. O sana koşar.

Hz. Osman (ra) eserim bütün bir insanlığa hayırlı olsun.

Ahmet Cemil Akıncı
 
ÖNSÖZ

Eskiden beri huzursuzdum. Vatanımızda nüfus artıyor, bir nesil diğerine yerini bırakıyordu. Buna paralel olarak, her çağ­da olduğu gibi, bu çağda da, dil değişmişti. Yüzde yüzü müs-lüman olan kardeşlerimizin, evlatlarımızın, inanç gıdalarını eski ve bilmedikleri bir dille vermek mümkün değildi.[1]

Onlara tanıtılacak, kurtuluş yollarında sağlam adımlarla yürümelerini temin edecek nice nice mübarek zatların örnek hayatları vardı. Bilhassa ilk dört halifenin. O dört halife ki, isimleri Hz. Allah (cc) ve Hz. Muhammed Mustafa (sav) huzu­runda, camilerimizi, mescitlerimizi süslüyor. Orada ve kalple­rimizde en haşmetli, eşsiz murat yeşilliğimizdiler. Gölgelerine sığınmıştık.

Onları bugünün diliyle, kalemiyle, her yönlerini işleyerek tanıtmak gerekliydi. Huzursuzluğum bundandı. Zaman zaman, dayanamıyor, kaleme sarılarak kağıtlara eğiliyordum.

Hemen aklıma Sevgili Peygamberimizin hadislerinden ba­zıları geliyordu: "Bir iş yapmak istediğinde (o işin) netice ve akıbetini (bütün çarelere başvurarak) inceden inceye düşün. Eğer bundan sonra o işi hayırlı görürsen yap, hayırlı görmez­sen bırak."
Ben de tekrar düşündüm. Kaleme sarıldım. Bu sefer baş­ka bir hadîs-i şerif kalbimi ılıtarak, beni durduruyordu: "Bir işi yapmak istediğin zaman teenni ile hareket etmen gereklidir. Allah sana bir kurtuluş yolu ve çaresi gösterinceye kadar."
Nihayet, iki yıl önce bu kurtuluş yolu ve çaresi gösterilmiş olacaktı ki, kuvvet ve kudretimi kazandım. Kalem elimden artık düşmedi. Yazdı, yazdı...

* * *

Bu kitap Hz. Ali'nin altmış üç yıllık hayatının, doğu­mundan şehit edilişine kadar geçen ömrünün hikâyesidir. Diğerlerinde olduğu gibi, bu uğurda didiklemediğim eser kal­madı. İstiyordum ki, dışta durup, her cephesiyle onu anlatma saadetine ereyim.
Çünkü insandık. Zevklerimiz, sevgilerimiz, ilgilendiğimiz şeyler ayrı ayrıydı. Öyle yaratılmıştık. Normaldi bu. Toplu say­gı ve hayranlığımız yanında, sevgimiz ayrılabiliyordu. Bir çiçek bahçesine girince her birimizin başka başka istikametlere ko­şuşmamız bundandı.
Dört halife de öyleydi. Müslümanlar, cümlesine minnettar bulunduğu halde, hilkatleri icabı, birini daha çok seveceklerdi.
İslâmiyet onlara çok şey borçludur. Dördünün Hz. Muhammed (sav?) çevresinde kenetlenip, engin bir sadâkat ve feragatle çalışmaları, öyle bir çağda az şey midir? Onlar ve di­ğer sahabeler, bir kere geldiler, örnek olup geçtiler. Benzerlerine rastlandı mı?
İnanmak için mucize aramaya lüzum yok. Gece ve gün­düz, Hz. Muhammed'in huzurlarıyla şereflenen onlar, demek Allah (cc) ile elçisinin bağlantısını gözleriyle görüyor, kulakla­rıyla işitiyorlardı. İnançları tamdı. Hiçbir zaman sarsılmamış, aksine artmıştı.
Hepsi daha sonra ehl-i sünnet olarak anılacak yolun ilk temsilcileriydiler. Yani Sevgili Peygamberimizin yolundan, amelinden, izinden gidenler. Sünnetleriyle yaşayanlar ve in­sanlığı yaşatmak isteyenler.

Hz. Ebû Bekir (ra) de öyleydi, Hz. Ömer (ra) de. Hz. Osman (ra) da öyleydi, Hz. Ali (kv) de. O halde hiçbirisi ayırt edil­meksizin, ehl-i sünnetin kılavuzlarıydılar. Böylece Hz. Allah'ın tam rızasını almış ve kendilerini sevdirmişlerdi. Neticede ilâhî hüküm, daha hayatlarında onlara tebliğ edilmiş, cennete gire­cekleri müjdelenmişti.
Tarih ve içini dolduran hâdiseler ancak sebeplerdir. Bahanelerdir. Onlara eğilerek, eşeleyerek biz âciz kullar hüküm veremeyiz. Haddimiz değildir, kudretimiz dışıdır.

O halde bize ne oluyor?

Müslümanlar, bilhassa şimdi birbirlerine kenetlenme ve iş­birliği yapma mecburiyetindedirler. Çocuklarımıza doğar doğ­maz fısıldadığımız kinleri, Allah'a havale edilmiş davaları bir kenara bırakmalıyız. Madem ki müslümanız, peygamberimizin izinden yürürken, izden dışarıya çıkmamalıyız.

Hâlâ, yine dış tahriklerle, farkında olmadan, bölünmeye mahkûm edilmek isteniyoruz. Neden? Çünkü keşif ve icatlar neticesinde dünya pek küçüldü. İnsan, saniye içinde birbirin­den haberdar oluyor.

Bu yüzyılın hızlı gittim sanan maddecisi, nihayet çırılçıplak olduğunun farkına vardı. Üşüyor titriyor. Çıplaklığı, hastalığı, inançsızlığından, ona soyunduğundan gelmektedir. Kendine telkin edilen bozuk dinî, bâtıl itikatlar derdine derman olamı­yor.

Hz. Ali (kv) okunup bitirildiği zaman, diğer halife devirleri, İslâmiyet'in intişârı da hatırlanacak olursa, dünyanın bu andaki çırpınışında ne kadar büyük bir vazifeyle karşı karşıya bulun­duğumuzu anlarız.
Birleşmekten, kaynaşmaktan, kin ve intikam duygula­rından nefislerimizi kurtarmaktan çekinirsek, geç kalacağız. Müslüman olduğumuz halde, mukadder insanlık kurtuluşunda, hidâyete erişinde vazife alamamak, seyirci kalmak, şerefinden hisse alamamak acı olmayacak mı?
Ne yüzle huzuru ilâhîye çıkacağız?

İşte âhiret, son, asıl ev orada. Müslüman olduğumuz için görüyoruz. Bırakıldığımız dünya tarlasından bir adım atsak va­racağız. O kadar yakın. Vazifelendirildiğimiz tarlada işlerimiz var; öylesine çalışacağız ki, son eve dönmemiz emredildiği za­man, tarladan yüklendiğimiz kazancımız ancak ve ancak hayır yüklü bulunmalı. Kullukla dolu olmalı amel yükümüz. Bunlar bize vaat edilen cennetlerin anahtarları olacaklardır.

Hz. Ali (kv) eserimin işte böyle, insanlığın tam kurtulmayı dilediği anda, cümlesine hayırlı olmasını Hz. Allah'tan (cc) ni­yaz ederim.

Ahmet Cemil Akıncı
[1]    Yazarın burada kastettiği dil Osmanlıcadır. Türkçede İslam tarihini roman üslubuyla anlatan ilk ve en büyük külliyat yazara aittir. (Ed.)
Diğer Özellikler
Stok Kodu9789754501241
MarkaBahar Yayınları
Stok DurumuVar
9789754501241

Ürün Etiketleri

En yeni ürünler
Güvenli teslimat
Kampanyalı ürünler
Piyasadaki en iyi fiyat
HADİS SAHABE
PEYGAMBER - SİYER - TARİH
CEVŞEN - TESBİHAT
HAKKIMIZDA

PlatinMarket® E-Ticaret Sistemi İle Hazırlanmıştır.