Füyuzatı Rabbaniye Abdülkadir Geylani BEDİR

Name: Füyuzatı Rabbaniye Abdülkadir Geylani BEDİR
Brand: Bedir Yayınevi
SKU: 9789758514156
Price: 80.00 TRY
Availability: InStock
Rating: 2.8 (10 reviews)

Fiyat	:	120,00 TL
İndirimli Fiyat (%33,3)	:	80,00 TL Kazancınız 40,00 TL
Havale / EFT	:	77,60 TL

Ürüne Oy Verin

Satıcıya Danış

Kitap Füyuzat-ı Rabbaniye, Kadiri Tarikatına Mahsus Dualar ve Zikirler
Yazar Abdülkadir Geylani
Yayınevi Bedir Yayınevi
Kağıt Cilt 2.Hamur - Karton Kapak Cilt
Sayfa Ebat 160 sayfa - 13,5x19,5 cm
Yayın Yılı 2016

Abdülkadir Geylani Füyuzatı Rabbaniye, Kadiri Tarikatına Mahsus Dualar ve Zikirler adlı kitabını incelemektesiniz.
Bedir Yayınevi Füyuzat-ı Rabbaniye adlı kitap hakkında yorumları oku yup kitabın konusu, özeti, fiyatı, satış şartları hakkında bilgiyi geniş bir şekilde edinebilirsiniz.

Yaratan Rabbinin adıyla oku . O, insanı " alak " dan yarattı. Oku, Senin Rabbin en cömert olandır. Alak 1-2

Önsöz

Büyük velî Gavs-i Azam Şeyh Muhyiddîn Abdulkadir GEYLÂNÎ (kuddise sirruh) hazretlerine ait olduğu kabul edilen Fuyuzatı Rabbaniye adlı bu eseri, Kadirîlerden Seyyid Muhammed Saîd Hazretlerinin oğlu Seyyid İSMAİL Hazretleri⁽¹⁾, İslâm âleminde lâyık bulunduğu şöhret ve saygıyı her asırda gören ve sofilerin gönül tahtında mürşid-i kâmil olarak yer alan Abdulkadir GEYLÂNÎ Hazretlerinin virdlerini; mâna âleminden kalbine dökülüp dilinde ifadesini bulan manzumelerini; Cenâb-ı Hakk'ın ona olan inayetinin bir tezahürü olarak gönlüne vâki olan ilhamlarının bir kısmını toplayıp bir araya getirmek suretiyle derlemiştir. Nitekim müellif, Gavs-ı A'zam'a ait zikir, fikir, vird ve manzumelere, duâ ve niyazlara olan ehl-i tarikatın ihtiyacını ve bu hususta kendisine birçok defalar başvurulduğunu, böyle bir eserin hazırlanması için kendisini teşvik edenlerin istek ve ısrarlarının kesilmediğini söyler ve buna bilhassa dikkatleri çekmek ister.

Rahatlıkla diyebiliriz ki, Abdulkadir GEYLÂNÎ (K.S.) hazretleri gibi velayet makamının üst mertebesinde, bazılarına göre en üst mertebesinde bulunan, kurb-i ilâhiyye, imdad-ı Muhammediyyeye (S.A.) mazhar olan kadri yüce bir velînin gönlüne ilham yollu inen FÜYUZAT, ciltlerle kitaplara sığmayacak ve kelimelerin dar kalıbında ifade edilemiyecek kadar geniştir. Ancak Seyyid İsmail hazretleri (K.S.) halk arasında, sofiler katında daha çok meşhur ve anlaşılması kolay olanlarını seçip FÜYUZÂT-İ RABBANİYYE kitabını meydana getirebilmiştir. Maksadı, bu yolun yolcusu olan ehl-i tarîk, özellikle Kadirî Tarikatının mânâ erleri için velayetin üst makamından gelen ilâhî feyizlere bir pencere açmaya çalışmaktır.

Eseri tıpatıp terceme etmeyi lüzumlu görmedik. Ancak okuyanlara anlaşılması kolay gelecek şekilde murad olan mânaya sadık kalınarak bir çeviri yolunu seçtik.

1-Bu zat Bağdad'da doğmuş ve orada vefat etmiştir.

Tasavvufun rûh ve mânasını aksettiren böyle bir eseri terceme etmemizin sebebine gelince: Maddenin hâkim olduğu, manevî değerlerin bir köşeye itildiği bir çağda, maddeyle mâna arasındaki dengeyi sağlamanın cemiyetler ve milletler için ne kadar lüzumlu olduğu artık aklı başında birçok kimseler tarafından kabul edilmektedir. Zira vicdanları geliştiren, gönülleri merhamet, şefkat ve hakseverlik duyguları ile süsleyen tek faktör, din ve ahlâktır. Dinin tasavvufî cephesi ise bunun en işlek yoludur. O halde materyalizmin saltanatını yıkacak, lüks yaşayışa set çekecek, ruhları madde çukurundan çıkaracak, cemiyet hayatına huzur ve sükûnu getirecek İslâmın feyiz dolu prensipleri ve bu prensiplerin gönülleri fetheden hedef ve maksatlarıdır. Tasavvuf bu hedef ve maksadın kaidesini teşkil etmektedir.

İslâmın yüksek ahlâkını ve ulvî mâna perdesini işleyenler şüphesiz ki, nübüvvet mektebinde yetişen büyük zatlardır. Başta Resûlullah sallalahu teâlâ aleyhi ve sellem olmak üzere onun ashabı ve ashab-ı kirama uyan bahtiyarlar bu perdeyi dokuyup kendilerinden sonrakilere emanet etmişlerdir. Cüneyd Bağdadî, Ma'ruf Kerhî, Abdulkadir Geylânî, Rabia el-Adeviyye ve emsali büyük veliler Resûlullah (A.S.) ile ashabından intikal eden perdeyi örnek edinerek birçok perdeler işlemiş ve böylece İslâm sarayını dokudukları perdelerle süslemişlerdir.

Bugün için bize düşen görev, o perdeleri üzerindeki sanatın bütün zerafet ve kudretiyle yeni nesillere tanıtmak ve gönülleri bu perdelerin okşayıcı niteliğiyle tesîr altına almaktır.

İşte terceme ettiğimiz FÜYUZAT-İ RABBANİYYE’yi bu maksatla seçmiş bulunuyoruz. Hidâyeti veren Allah’dır. O bize yeter ve ne güzel vekîldir O.

Âlemlerin Rabbi olan Allah'a hamd, Peygamberler Peygamberi Hazret-i Muhammed'e (A.S.) salât-u selâmlar olsun!

Celal Yıldırım

NAŞİRİN BİR - İKİ SÖZÜ

İlim ve fenleri hayli ilerlemiş olması, insanların birçok keşif ve icatlarda bulunması, göklere tırmanıp, denizlerin diplerine inebilmesi ve daha birçok marifetler göstermesi, onların doğru yolda bulunduğuna, medeniyetlerinin iyi ve güzel olduğuna delalet etmez.

Bir medeniyet, bir hayat düzeni ki, insanlığın yaratılışındaki gayeye uygun değildir, o ancak sapıklıktan ve oyalanmadan ibarettir.

İnsan yaratılmıştır. Onun bir Yaratıcısı vardır. Yaratan, onu bir maksat ve hikmetle yaratmıştır. İnsan bu dünyada ebedi kalıcı değildir. Dünya bir imtihangahtır. Ölüm vardır; ölümden sonra kabir, hesap kitap, cennet ve cehennem vardır.

Varlık maddeden ibaret değildir.

Bu dünyada tek hak medeniyet İslâm medeniyeti, onun hayat nizamıdır. Çünkü Yaratan'ın gönderdiği ve uyulmasını kesin olarak istediği yol budur. Kurtuluş, saadet, izzet bundadır.

İslâm medeniyetinin ve nizamının önderi, Son Peygamber'dir. (Sallallahu aleyhi ve sellem).

İslâm yolunun büyük mânâ erleri, mürşitleri, kılavuzları vardır. Onlar, bir bakıma, Cihan Peygamberinin vâris, vekil ve halifeleridir.

İşte Şeyh Abdülkadir Geylani hazretleri bu büyük mânâ erlerindendir. Mutluluğa ulaştıran yolda ilerlemek isteyenler bu büyük mürşidin nasihat ve derslerine kulak vermelidirler.

Elinizdeki kitap, o değerli din rehberinin saçtığı parıltılardan birkaç kıvılcımdır.

Bu eserde bazı tasavvufî incelikler, derinlikler vardır. Bilinmelidir ki, esas olan, dinin zahiridir, kutlu Şeriattir. Zahire uymuyor gibi görünen söz ve yazılar mecazidir, münasip şekilde te'vil ve izah edilmelidir.

İslâmiyet aşk, şevk, ruhanî neşe, coşkunluk, gönül enginliği ve manevî yükselme dinidir.

İslâm dini ilmin cehle, ihlasın riyaya, iffetin şehvete, faziletin rezilete, adaletin zulme, itaatin isyana, uyanıklığın gaflete galebesi için gönderilmiştir.

İçinde yaşadığımız hasta ve şeytanî medeniyetin boğucu havasından sıyrılalım ve İslâm büyüklerinin nurlu öğütlerine kulak vererek taze bir can bulalım.

Bu kitap, aydınlığa ve temiz havaya açılan bir kapıdır.

GAVSİYYE

Belirsiz ve muğlâk şeyleri keşfeden Allah'a hamdolsun. Yaratılmışların hayırlısı Hazret-i Muhammed'e (A.S.) salât u selâm olsun!

Allah'dan başkasına gönül bağlamayıp ürken, Allah ile gönül alışkanlığı içinde ünsiyet kuran GAVS-I AZAM diyor ki:

"Cenâb-ı Hakk (C.C.) bana (İlham yoluyla) şöyle buyurdu:
-Ey Gavs-i Azam!
-Buyur Allah’ım buyur, emrine amadeyim!
-İnsanlık alemiyle melekût âlemi arasındaki her hal ve sınır, ŞERİAT'ın kendisidir. Melekût alemiyle, Allah'a varmanın üçüncü basamağı olan CEBERUT âlemi arasındaki her hal ve sınır, TARİ-KAT'ın kendisidir. CEBERUT alemiyle LÂHUT (ilâhî âlem) arasındaki her hal ve sınır ise, HAKİKAT'in kendisidir."

Ve sonra Allah (C.C.) şöyle buyurdu:

"Ey Gavs-ı A'zam! Ben, insanda zahir (belirgin) olduğum kadar hiçbir şeyde zahir olmadım."
Bu beyandan sonra bu kez ben, Rabbime sordum: -Sizin için, size mahsus bir yer var mıdır?
-Ey Gavs-ı A'zam! Yerleri (mekânları) yaratıp oluşturan Benim, bu bakımdan Benim için hiçbir mekân olamaz, buyurdu.
-Ya Rab! Sizin yemeniz ve içmeniz olur mu?
-Ey Gavs-i A'zam! Fakirin yemesi ve içmesi benim yemem ve içmemdir.⁰
Ve sonra şöyle sordum:
-Ya Rab! Melekleri neden ve hangi şeyden yarattın?
-Ey Gavs-i A'zam! Melekleri insanın nurundan yarattım; insanları da kendi nurumdan vücuda getirdim.
Buyurdu ve şöyle devam etti:
-Ey Gavs-i A'zam! Ben ne güzel istekliyim, insan da ne güzel istenilendir! Binici olarak ne güzeldir İNSAN ve ne güzeldir ona binit olan varlıklar!
Rabbim sonra devamla buyurdu ki:
-Ey Gavs-ı A'zam! İNSAN benim sırrımdır; Ben de onun sırrıyım. Eğer insan benim katımdaki mevkiini bilmiş olsaydı, her nefes alıp verişinde "BUGÜN MÜLK KİME AİTTİR?" (Âyet meali) derdi.

Ve sonra Rabbim buyurdu ki:

-Ey Gavs-ı A'zam! İnsan ne yerse, ne içerse, ne kadar ayağa kalkar ve ne kadar oturursa; ne kadar konuşur ve ne kadar susarsa; ne kadar bir iş işler, ne kadar bir şeye yönelir ve ne kadar bir şeyden uzaklaşıp ayrılırsa mutlaka Ben onda bulunuyor ve onu harekete geçiriyorum, (çünkü KUDRETİM her varlığı kapsayıp içine almıştır)!

*O Hak teâlâ ve tekaddes hazretleri yemekten, içmekten münezzehtir. O'nun şanı yücedir. Bütün kemal sıfatlarla sıfatlıdır... Eserin bu ibaresi zahiri mânâ ile anlaşılmaz. Aşağıdaki hadîs-i şerifi okursak ne denilmek istendiğini anlarız Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem efendimizin şöyle buyurduğu rivayet edilmistir:

"Kıyamet günü Allahu Teâlâ kuluna:

-Ey Âdemoğlu, Ben acıktım, Beni yedirmedin.
O şahıs:
-Sen âlemlerin Rabbisin, ben Seni nasıl yedirecektim yâ Rab, der. Allahu Teâlâ-
-Aç olan din kardeşin sana geldi de set, onu yedirmedin, eğer onu yedirseydim
Beni yedirmiş gibi olurdun, buyurur."

-Müslim, EbÛ Hüreyre'den (r.a.) rivayet etmiştir.

Rabbim sonra buyurdu:
-Ey Gavs-ı A'zam! İnsanın cismi, nefsi, kalbi, ruhu, kulağı, gözü, ayağı, dili var ya, işte onların hepsinde BEN varım (hepsi de Benim tecellimle) zahir olur; Ben onların başkası değilim.
Ey Gavs-ı A'zam! Fakirlik ateşiyle yananı, yoksulluk kırgınlığıyla kırgın bulunanı gördüğün zaman ona derhal yaklaş; çünkü Benimle onlar arasında hiçbir perde yoktur.

Rabbim yine buyurdu:
-Ey Gavs-ı A'zam! Bir şey yediğin, bir şey içtiğin ve bir uykuya yattığında her halde uyanık bir kalb ve gören bir göz ile olsun!
Ey Gavs-ı A'zam! Bâtında (gizli ve kapalı olan hal) Bana olan yolculuktan mahrum bulunan kimse, zahirî (açık ve seçik) yolculukla imtihan edilir de bu yolculuğunda Benden ancak uzaklaşmayı artırır.

Ve sonra devamla Rabbim buyurdu ki:
Ey Gavs-ı A'zam! İttihad (birleşme, bir arada olma) öyle bir haldir ki, kelime ile anlatılamaz ve ona bir tâbir de verilemez. Bu hal (gönülde yer bulup) mevcut olmadıkça ona (ittihada) inanan kimse küfre düşer. Kim de (Hakk'a) vuslat peyda ettikten (Bana gönül yoluyla kavuştuktan) sonra (vuslattan gaflet içinde) ibâdet etmek isterse, o, Allah'a eş-ortak koşmuş olur.

Rabbim yine buyurdu:

-Ey Gavs-ı A'zam! Kim ezelî (öncesi olmayan) saadetle mutlu olursa, ona müjde!.. Çünkü o, ebediyen rezîl ve rüsvây olmayacaktır. Kim de ezelî şekavetle (mutsuzluk ve bedbahtlık) mutsuz olursa, ona da yazıklar olsun! O artık bir daha makbul bir insan olmayacaktır!

Ve yine Rabbim buyurdu ki:
-Ey Gavs-ı A'zam! Fakirlik ve yoksulluğu insana binek yaptım; bu bineğe kim binecek olursa, çölleri ve vadileri aşmadan önce yüce makama ulaşır.
Sonra yine buyurdu:

-EY Gavs-ı A'zam! Eğer insan ölümden sonra meydana gelen şeyleri bilmiş olsaydı, dünyada yaşamayı hiç de temenni ve arzu vebenim huzurumda her an ve her dakika "YA RAB! CANIMI AL” diye yalvarırdı.
Ey Gavs-ı A'zam! Halkın kıyamet günü Benim katımdaki hüccetleri, sadece “ONLAR SAĞIRDIRLAR, DİLSİZDİRLER, KÖRDÜRLER” (ayet meali) hükmü olacak ve sonra da hasret ve ağlamak...
Kabirdeki durumları da böyledir.

Rabbim devamla buyurdu ki:
-Ey Gavs-ı A'zam! Muhabbet (gönülden gelen sevgi) daima iki taraflıdır; sevgi sevenle sevilen arasındadır. Seven, sevgiyi aşıp fena bulunca sevgilisine kavuşur.

Rabbim yine buyurdu:
-Ey Gavs-ı A'zam! Ruhları, kendilerine “Ben SİZİN RABBİNİZ DEĞİL MİYİM?” (ayet meali) hitabından sonra verdim. Ruhların kendi kalıplarında kıyamete kadar beklemekte olduklarını görüyorum.

         GAVS-İ A'ZAM DİYOR Kİ:

-(Mânâ âleminde) Rabbimi gördüm; bana buyurdu ki: “Ey Gavs-ı A'zam! Kim ilimden (bilgi edindikten) sonra Benden rü’yeti (Beni görmekliği) isterse, hakikat o, rü’yet ilmiyle mahcubdur (rü’ yet ilmi ara yerde perdedir). Kim de rü’yetin ilimden başka olduğunu zannederse, hakikat o, RÜ’YETULLAH ile aldanmıştır!”

Sonra Rabbim buyurdu ki:

-Ey Gavs-i A'zam! Beni gören kimsenin artık her halukarda sormaya ihtiyacı kalmaz. Beni görmeyen kimseye ise, sormak fayda vermez. Böylesi sözü yönünden perde arkasında kalmıştır. (Yani sözü onunla rü'yetullah arasında perde olmuştur.)
Ey Gavs-i A'zam! Benim katımda fakir, hiçbir şeyi olmayan kimse demek değildir. Bilâkis her hususta emir verme yeteneği olan kimsedir. O, bir şey'e "ol!" deyince o da oluverir.

       Sonra yine Rabbim buyurdu:
-Cennetlerde Benim zuhurumdan sonra artık ne ülfet, ne de nimetin değeri kalır. Cehennemde de Benim onlara hitabımdan sonra ne yabancılık kalır; ne de ateşte yanmak!
-Ey Gavs-i A'zam! Ben her cömert ve âlicenap kişiden daha cömert ve ihsan sahibiyim ve Ben her merhamet edenden daha merhamet ediciyim.

Rabbim devamla buyurdu ki:
-Ey Gavs-i A'zam! Benim katımda uyu, ama halkın uyuduğu gibi değil, ancak o takdirde Beni görebilirsin.
Bunun üzerine Rabbime dedim ki:
-"Ya Rabbî! Senin katında nasıl uyuyayım?"
Rabbim buyurdu ki:
-Bedeni lezzetlerden kesip dondurmakla; nefsi şehvetlerden uzaklaştırmakla; kalbi hatıralardan paklamakla; ruhu zaman mefhumundan ilgisini kesmekle ve zâtını, Zât-i İlâhiyemde fena (yok) etmekle uyuyabilirsin.

Rabbim yine buyurdu:
-Ey Gavs-i A'zam! Kendi arkadaş ve yaranlarına de ki: Sizden kim beni arzuluyorsa fakirliği seçip beğensin; sonra da fakirliğin fakirliğini... İşte bu fakirlik tamamlanınca artık onun ötesinde ancak Ben varım.
-Ey Gavs-i A'zam! Yaratıklarıma karşı merhamet ve şefkatli olursan, o zaman müjde sana!... Yine müjde sana yaratıklarıma karşı bağışlayıcı olursan!

Sonra Rabbim yine buyurdu:
-Ey Gavs-i A'zam! Arkadaş ve dostlarına de ki: Fakirlerin davetini ganimet bilsinler. Çünkü fakirler Benim yanımda Ben de onların yanındayım.
-Ey Gavs-i A'zam! Ben her şeyin varılacak tek sığınağıyım ve Ben her şeyin nazargâhıyım; dönüş bana olacaktır.
Ey Gavs-i A'zam! Sen cennete de, ondaki mevcut nimetlere de bakma! O zaman Benim (tecellimi) vasıtasız olarak görebilirsin. Bunun gibi cehenneme ve ondaki şeylere de bakma; o zaman benim (tecellimi) vasıtasız olarak yine görebilirsin.

Sonra Rabbim devamla buyurdu ki:
-Ey Gavs-i A'zam! Cennet ehli, cennet ile; cehennem ehli de cehennem ile meşguldür. Ey Gavs-i A'zam! Cennet ehlinden bir kısmı oradaki mevcut nimetlerden (bana) sığınırlar. Nitekim cehennem ehli de cehennemin şiddetinden (bana) sığınırlar.

Ve Rabbim buyurdu:
-Ey Gavs-i A'zam! Benim, Nebî ve Resullerden başka öyle kullarım var ki, onların ahvâline dünya ve âhiret ehlinden hiçbir kimse muttali' olamaz; hattâ ne cennet, ne de cehennem ehlinden bir kimse, ne cennet bekçisi Ridvân, ne de cehennem bekçisi Mâlik onların ahvalini bilebilir. Ben onları ne cennet ehli, ne de cehennem ehli kıldım. Ne sevap ehli, ne de azâb ehli eyledim; ne huri için, ne de gılman için onlara bu imkânı verdim. Tanımasalar bile onlara gönülden inanan kimselere müjdeler olsun!

Rabbim devamla buyurdu ki:
-Ey Gavs-i A'zam! İşte sen onlardan birisin. Onların şu dünyada alâmetleri şudur: Bedenleri az yemek ve az içmekten eriyip incelmiştir. Nefisleri şehvetlerden (geri kalıp) yanmıştır. Gönülleri hatıralardan (paklanıp) ütülenmiştir. Ruhları zaman mefhumundan arınıp manevî düzeye kavuşmuştur. Onlar, evet onlar BAKA YÂ-RANI'dır (ebedîleşen Allah dostlarıdır).
LİKAA NÛR'U (Allah'a kavuşma nuru) yla kavrulmuşlardır.
Ey Gavs-i A'zam! Çok sıcak bir günde susamış bir kimse sana gelir ve sen de soğuk suya sahip bulunur, aynı zamanda suya ihtiyacın da olmazsa, eğer o susamışı sudan men'edecek olursan, şüphesiz ki o zaman sen cimrilerin cimrisisin! Ve artık Ben, kendimi merhamet edenlerin en çok merhamet edeni olarak tescil etmemle beraber öylesine susamışları kendi rahmetimden nasıl men'ederim?..

Rabbim yine buyurdu ki:
-Ey Gavs-i A'zam! Günah işleyenlerden hiç biri Benden uzaklaşmadı ve ibâdet ehlinden de hiçbir kimse Bana yaklaşmadı. (Çünkü yakınlık ve uzaklık nisbîdir, izafîdir. Allah'ın ilmi, kudreti ve rahmeti her şeyi içine alıp kuşatmıştır).
Ey Gavs-i A'zam! Eğer bir kimse Bana yaklaşacak olsaydı, herhalde o, günahkârlardan biri olurdu. Çünkü onlar âciz, yeteneksiz ve pişmanlık duyan kimselerdir.
Ey Gavs-i A'zam! Aczini, yeteneksizliğini bilmek, nurların ve feyizlerin kaynağıdır. Kendini beğenmişlik ise, karanlıkların menbaıdır.

Ve Rabbim buyurdu:
-Ey Gavs-i A'zam! Günahkârlar günahları sebebiyle mahcûbdurlar. (Günah, onlarla ilâhî tecelli arasında bir perde olur).
İbâdet ehli ise, ibâdetleriyle mahcubdurlar. Bunların ötesinde benim bir milletim daha var ki, onların ne günah üzüntüleri, ne de taat u ibâdet kederleri olur.
Sonra Rabbim buyurdu ki:

-Ey Gavs-i A'zam! Günahkârları fazîlet ve iyiliğimle; kendini beğenenleri de adalet ve azabımla müjdele!
-Ey Gavs-i A'zam! İbâdet ve taat ehli, Benim NAÎM sıfatımı zikretmekte; günah ehli de Benim RAHÎM sıfatımı anmaktadır.

Ey Gavs-i Azam! Ben, günahkâr kimseye yakınım; o günah-dan vaz geçtiği zaman. İtaatkâr kimseye uzağım, o taat ve ibâdeti bıraktığı zaman.

Ve Rabbim buyurdu:
-Ey Gavs-i A'zam! Halk tabakasını yarattım, Benim güzelliğimin nuruna güç getiremediler. Bu sebeple kendimle onlar arasına zulmet perdesi gerdim.
Havass'ı (seçkin kişileri) yarattım; onlar da bana komşu olmaya güç getiremediler. Bu sebeple ilâhî nurlarımı kendimle onlar arasına perde yaptım,
-Ey Gavs-i A'zam! Arkadaş ve yaranına de ki: Onlardan kim Bana kavuşmak istiyorsa, Benden başka her şeyden sıyrılıp çıksın!
-Ey Gavs-i A'zam! Dünyanın iniş ve yokuşlarından, geçit ve derbentlerinden çık ki, âhirete ulaşasın! Âhiretin de geçit ve derbentlerinden çık ki Bana kavuşasın!

Sonra yine Rabbim buyurdu:
-Ey Gavs-i A'zam! Cisimlerden ve nefislerden çıkıp uzaklaş, sonra da kalplerden ve ruhlardan sıyrılıp çık ve sonra hüküm ve emir kaydından da çık ki, Bana kavuşasın!
Ve ben, Rabbime sordum:
-Ey Rabbim! Hangi namaz Sana daha çok yakındır?
Rabbim buyurdu:
-Şu namaz ki içinde Benden başkası bulunmaz ve namaz kılan da kıldığı o namazdan gâib bulunur.
Yine sordum:
-Hangi oruç Senin yanında daha üstündür?
-Şu oruç ki, onda Benden başkası yoktur ve o oruçlu da ondan gâib bulunur... –
Hangi ağlayış Senin katında daha makbuldür?
-Gülenlerin ağlaması.
-Hangi gülmek Senin katında daha üstündür?
-Ağlayanların gülmesi.
-Hangi tevbe Senin yanında daha makbuldür?
-Günahtan korunmuşların tevbesi.
-Hangi korunma Senin katında daha iyidir?
-Tevbe edenlerin korunması.
Ve sonra Rabbim buyurdu:

-Ey Gavs-i A'zam! İlim sahibine Benim yanımda hiçbir yol yoktur; ancak ilmi inkâr ettikten (yani imândan uzak bir ilmin yalnız başına sahibini Allah'a kavuşturacağını inkâr ettikten) sonra yol bulabilir. Çünkü o ilmi (îmandan uzak bir şekilde) kendine alıp o vaziyette kalacak olursa, şeytanlasın

YÜCE RABBİMİ MANA ALEMİNDE GÖRDÜM VE KENDİSİNE SORDUM

-Ey Rabbim! Dedim, Aşk'ın mânası nedir?
Buyurdu ki:
-Aşk, âşıkla maşuk arasında bir hicaptır.
Rabbim devamla buyurdu:
-Ey Gavs-i A'zam! Tevbe etmek istediğin zaman, günah üzüntüsünü iç âleminden; korku ve tehlikeleri gönülden çıkarman gerekir. Bu takdirde Bana ulaşırsın! Aksi halde alay edenlerden, işi alaya alanlardan olursun.
Ey Gavs-i A'zam! Benim HARİM-İ İSMETİME girmek istediğin zaman, artık ne mülk ve melekûte ve ne de ceberûta iltifat etme, çünkü mülk âlimin şeytanıdır. Melekût, arifin şeytanıdır. Ceberut vâkıfın şeytanıdır. Bunlardan birine razı olan kimse Benim katımda kovulmuşlardan sayılır.
Ey Gavs-i A'zam! Mücâhede, müşahededen bir denizdir. Bu denizin balıkları orada bekleyenlerdir. O halde müşahede denizine girmek isteyen kimsenin, mücâhedeyi seçip beğenmesi gerekir. Çünkü mücâhede, müşahedenin ay'ıdır.

Sonra Rabbim bana buyurdu ki:
-Ey Gavs-i A'zam! İstekliler için mücâhede lâzımdır, Bana olan lüzumları gibi.
-Ey Gavs-i A'zam! Kullarımdan Bana -en sevgili olan, anası -babası ve evlâdı bulunduğu halde'kalbi benimle meşgul bulunan kimsedir. O kadar ki, babası ölecek olursa onun için hiçbir üzüntü taşımaz. Evlâdı ölecek olursa, evlâd üzüntüsü diye bir hali görülmez. İşte kulum bu mertebeye yükselince artık o benim yanımda babasız ve evlâdsızdır. Öylesinin dengi de bulunmaz.

VE RABBİM BUYURDU:

-Ey Gavs-i A'zam! Benim sevgim sebebiyle baba yokluğunun tadını hissetmiyen kimse, Vahdaniyet ve Ferdâniyet lezzetini bulamaz.
-Ey Gavs-i A'zam! Bir yerde Bana bakmak istediğin zaman, içinde Benden başkası bulunmayan bir gönül seç!
Dedim ki:
-Ya Rab! İlmin ilmi nedir?
-İlmin ilmi, ilimden yana bilgisizliktir, buyurdu ve sonra devam etti:
-Ey Gavs-i A'zam! gönlü mücâhedeye meyleden kula müjde olsun!.. Gönlü şehvetlere meyleden kula da yazıklar olsun!

GAVS-İ A'ZAM DİYOR Kİ:

Rabbimden Mi'rac hakkında sordum. Buyurdu ki: Benden başka her şeyden sıyrılıp yükselmektir. Böyle bir mi'racın kemâli yükselme ve huzurda sağa - sola iltifat etmemektir."

Ve sonra buyurdu Rabbim:

-Ey Gavs-i A'zam! Benim katımda Mİ'RAC'ı olmayan kimsenin namazı namaz sayılmaz. Namazdan mahrum olan kimse Benim yanımda mi'racdan da mahrumdur.
Ve burada Azîz ve Celîl olan Allah'ın sebepleri kolaylaştırmasıyla GAVSİYYE, ki buna Mİ'RACİYYE de denir, tamamlandı.